سایه حضرت زینب(ع) همیشه بر زندگیم بوده است/ مشکلاتم به برکت شعر کاروان غم مرتفع شد
تاریخ انتشار: ۸ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۰۰۴۴۸
شاعر پرتلاش آیینی در وصف شعر معروف خود در مورد حضرت زینب(س) گفت: نمیدانم چه شد؛ ناگهان منقلب شدم، حسی عجیبی داشتم و قلم روی برگه می چرخید و کلمات زنده می شدند. یک نیروی بیرونی انگار که مرا هدایت می کرد و بعد از پایان شعر مطمئن بودم که جایزه می گیرم.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از ندای اصفهان– زبان و ادبیات فارسی به عنوان دومین زبان جهان اسلام و زبان حوزه فرهنگ و تمدن ایرانی، با هزاران آثار گران سنگ در زمینه های مختلف ادبی، عرفانی، فلسفی، کلامی، تاریخی، هنری و مذهبی همواره مورد توجه و اعتقاد ایرانیان و مردمان سرزمین های دور و نزدیک بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شعر زبان فطرت ماست و هیچ کس را نمی توان پیدا کرد که حتی در خلوت خود نیز یک بیت شعر نگفته باشد. همه ما روح شعر و شاعری را در وجود خود داریم و تاثیرات آن را در زندگی خود دیده ایم.
در خدمت شاعر آیینی موفق، زیبا پیمانی هستیم تا با فعالیت های او و شعری عاشورایی که به گفته خودش سایه اش را بر زندگی اش احساس می کند بیشتر آشنا شویم. وی متولد ۵۴ و مدیر و موسس آموزشگاه آزاد فنی حرفه ای زیر نظر اداره کار و امور اجتماعی نیز هست.
***
– لطفا بفرمایید اولین شعرتان الهام گرفته از چه چیزی بود؟
سیزده ساله بودم که اتفاق عجیبی افتاد. در منزل یکی از هم کلاسی هایم مشغول درس خواندن بودیم؛ مادرش پشت دار قالی نشسته بود و مونس همیشگی اش رادیو بود. او همیشه تا آخر صدای آن را بلند می کرد و آن روز از رادیو شنیدم که می گفت محله زندگی خود را توصیف کنید و با ما تماس بگیرید! بی اختیار مداد را برداشتم و روی صفحه اولِ کتاب جملاتی را نوشتم و همانطور که کلمات را زمزمه می کردم، دوستم با تعجب گفت: «وای چقدر به دل می نشیند مثل شعر می ماند و آهنگین است» و این اولین شعرم بود که متولد شد.
– اولین شعرتان را بخاطر دارید؟
– به خاطر که دارم ولی پر از ایراد و اشکال است؛ وزن و قافیه اش زیاد جور نیست ولی خالی از لطف هم نیست…
– اگر بخواهید به گذشته نگاه کنید چه عواملی را باعث پیشرفتتان می دانید؟ چه چیزی به شما انگیزه و انرژی می داد که به سمت جلو بروید؟
– تنها کسی که همراه همیشگیم بود پدرم بود. در سن شانزده سالگی ازدواج کردم و دو سال بعد اصغرآباد را ترک کردیم ولی همچنان پدرم همراهم بود و مدام می گفت که به تو افتخار می کنم، نه اینکه تنها فرزندش بودم نه، او همیشه همراهیم می کرد.
متاسفانه برای خیلی ها تنها انگیزه آنها از شعر گفتن بُعد مالی بود، برای شعر گفتن های من ارزشی قائل نبودند، بیشتر ذوق این را داشتند که چه جایزه ای گرفته ام. همیشه دوست داشتم بگویند شعرت را بخوان تا ببینیم برای کدام اثر رتبه آورده ای.
– شما برای شعر گفتن تنها از ذوق و استعداد خودتان بهره بردید؟ یا اینکه استادی شما را راهنمایی می کرد؟
– همین جا عرض کنم که توصیه من به کسانی که در سرودن شعر ذوق و قریحه ای دارند این است که تاریخ و متون ادبی بسیار مطالعه کنند، وارد انجمن های ادبی شوند تا بتوانند در این راه پیشرفت کنند و به درجات عالی برسند.
بخاطر اینکه ازدواج کرده بودم در دبیرستان بزرگسالان مشغول ادامه تحصیل و اخذ مدرک دیپلم ادبیات فارسی شدم. به خواندن کتاب علاقه زیادی داشتم، کتاب های شاعران معاصر را می خواندم. استعداد خودم را در رشته طراحی دوخت محک زدم. در سال ۸۱ و در سن بیست و پنج سالگی آموزشگاه طراحی دوخت زدم و به طور اتفاقی با شاعر بزرگوار جناب آقای محمد مالکی که در همسایگی آموزشگاه مغازه داشتند آشنا شدم. در محضر ایشان در محل خانه سرتیپ وارد انجمن ادبی خلیل باغبان شدم و علم عروض و قافیه و فنون شعری را از این استاد فرا گرفتم.
در آنجا فهمیدم که غزل هایی که می گویم سبک هندی دارند و از زمانی هم که وارد دانشگاه شدم، با استادان جدید آشنا شدم و توانستم به طور حرفه ای تر با نقد، فنون شعر و قافیه ها آشنا شوم که کمک شایانی به من کرد که بتوانم اشعارم را روان تر بگویم.
– چرا سبک هندی؟ کتاب های خاصی مطالعه می کردید؟
– سبک هندی یا سبک اصفهانی؛ نه، تقریبا اشعار تمام نویسندگان بزرگ را مطالعه می کنم ولی تا آنجایی که من می دانم اکثر شاعرهای امروز سبکشان به این سمت کشیده شده. چرایش را هم واقعا نمی دانم.
– شما راجع به هنر خیاطی هم صحبت کردید؛ چه شد که سمت خیاطی رفتید؟
– در کنار شعر گفتن به خیاطی هم علاقمند بودم و به مدت چهار سال در حوزه فاطمه الزهرا آموزش خیاطی می دادم. زمانیکه مدرکم را اخذ کردم تصمیم گرفتم که درس های خیاطی را با درس های ادبیات تطبیق دهم و به خیاطی ادامه دهم اما یک اتفاق عجیب مسیر زندگیم را تغییر داد!
زمانیکه از دبیرستان بیرون آمدم کف کفشم تکه ای از روزنامه با آدامس چسبید که حسابی مرا کلافه کرد. زمانیکه روزنامه را از کف کفشم کندم دیدم که فنی حرفه ای آگهی داده برای آزمون مربیگری و طراحی دوخت و تحصیلات فوق دیپلم می خواست، اما در کنارش هم نوشته بود: اگر کسی چهار سال سابقه آموزش داشته باشد معادل تحصیل حساب می شود.
یک تکه روزنامه زندگی مرا دگرگون کرد که خواست و اراده خداوند بود. در سن بیست و پنج سالگی آموزشگاه زدم. الان هم کارت مربیگری طراحی دوخت و هم کارت مربیگری طراحی لباس زنانه و مردانه دارم و در کنارش هم توانسته ام ادامه تحصیل بدهم که الان فوق لیسانس ادبیات هستم.
– از رتبه هایی که کسب کرده اید برای ما بگویید؟
– بگذارید از اینجا شروع کنم؛ از استان اردبیل دعوت نامه ای برای من فرستاده شد. باید شعری برای حضرت زینب (ع) می سرودم. هرچقدر تلاش می کردم نمی توانستم. مادربزرگ که به رحمت خدا رفته است، مادر شهید است. یک لحظه احساس کردم که صدای او را می شنوم که می گوید: «ثواب این شعر را برای روح من بفرست بقیه اش با من».
نمیدانم چه شد. ناگهان منقلب شدم، حسی عجیبی داشتم و قلم روی برگه می چرخید و کلمات زنده می شدند. یک نیروی بیرونی انگار که مرا هدایت می کرد و بعد از پایان شعر مطمئن بودم که جایزه می گیرم:
کاروان غم:
خبر رسید که یک کاروان غم آورده است
به سینه مرثیه های محرم آورده است
ببین که داغ حوادث چقدر سنگین است
که آسمان به نگاهش قدی خم آورده است
برای چیست که این ساربان وجودش را
به روی نیزه به خط مقدم آورده است
میان این همه غم صبر او تماشایی است
که در مقابلش ایوب هم کم آورده است
اگرچه دست تهی پای بسته می آید
زبان تیز و گواهی مسلّم آورده است
به دوش می کشد آن غیرت دو صد مردش
حیا و شرم و شجاعت که توأم آورده است
هنوز حنجره اش خطبه خطبه می خواند
زنی که شور نفس های خاتم آورده است
شعر رفت اردبیل و من مقام اول را آوردم و همین شعر باز برای من رتبه آور شد و در چند همایش کشوری دیگر در تهران و اصفهان شرکت کردم و برگزیده شدم. در زمینه داستان نویسی از کلاس درس استاد مصطفی صمدی بهره جستم و در سال پیامبر اعظم در همایش کشوری (پرّان تر از جبرائیل) شرکت کردم و موفق به اخذ رتبه اول شدم.
– آیا شناخته شده بودن شاعر و نام نویسنده سبب می شود که جزء گزینه های برگزیده باشد؟ صحبتی بین نویسنده ها و شاعران هست که می گویند داوری ها به حق نیست؟
– نه، اصلاً اینطور نیست. ممکن است شاعر یا نویسنده یکی از آثارش بهترین اثر او شناخته شود و ممکن است برای آن شخص رتبه آور شود. مثلا طبیب اصفهانی یک شاعر معروفی هست ولی گل سر سبد اشعارش، «مرنجان دلم را که این مرغ وحشی…» است.
یا گل سر سبد اشعار من همین شهر حضرت زینب (ع) است و دلیل نمی شود که همه اشعار من در مسابقات و همایش ها موفق شود. من بارها با اشعار و داستان های زیادی شرکت کرده ام ولی موفق نشده ام.
– از سردون کدام یک از اشعارتان احساس غرور کردید؟
شعر ملی خلیج فارس:
در کتاب اول جغرافیا
خوانده بودم آب تو گرم است و شور
صاحب این آبها هستم ولی
مانده ام فرسنگها دور از تو دور
سر بلندم از نژاد آریا
اولین کس در کنارت بوده ام
در هجوم بی امان اجنبی
عاشقانه پاسدارت بوده ام
چشم بیگانه خداوندا هنوز
خیره گشته بر خلیج و نام تو
نام پرُ آوازه ات را آریا
می کشد بر دوش با نام تو
شعر زیبا هم صدا با موج تو
فاش می گوید به دنیا باز هم
زنده می ماند خلیج فارس با
نام ایرانی در این جا باز هم
– سوالی بوده که من از شما نپرسیده باشم و علاقمند باشید راجع به آن صحبت کنید؟
– در تمام سوالات شما جواب به سمتی ختم شد که همیشه ساز زندگی من کوک بوده و همیشه خداوند یک راه میانبری را پیش پای من گذاشته اما همیشه اینطور نبوده است. سختی هایی هم در مسیر کارم کشیده ام که جای گفتنش نیست اما همین را بگویم به جز با صبر و توکل هیچ راهی میسر نمی شود. اگر الان به اینجا رسیده ام، سایه حضرت زینب (ع) همیشه بر زندگیم بوده و صدقه سری این شعری که برای ایشان سروده ام مشکلاتم هم مرتفع شده است.
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۰۰۴۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیامک اقساط نجومی برای متقاضیان نهضت ملی مسکن
به گزارش «تابناک» به نقل از تجارت نیوز، داره راه و شهرسازی استان تهران اخیرا با ارسال پیامکی به شرح زیر به متقاضیان نهضت ملی مسکن هشدار داده تا ۳۱ اردیبهشت آورده خود را به ۱۸۰ میلیون تومان افزایش دهند.
«متقاضی محترم طرح نهضت ملی مسکن، با عنایت به شروع عملیات اجرایی پروژه‌های نهضت ملی مسکن و تسریع در پیشرفت فیزیکی پروژه، مقتضی است حداکثر تا تاریخ ۳۱/ ۰۲/ ۱۴۰۳ نسبت به واریز یا تکمیل آورده تا سقف ۱۸۰ میلیون تومان اقدام نمایید. بدیهی است تسریع در پرداخت آورده، موجب کسب امتیاز بیشتر و رتبه بالاتر برای جنابعالی می‌گردد.»
این اداره کل اواخر سال گذشته نیز با ارسال پیامکی به متقاضیان فرصت داده بود تا ۲۰ اسفند ۱۴۰۲ آورده خود را به ۱۴۰ میلیون تومان افزایش دهند: «متقاضی محترم طرح نهضت ملی مسکن، با عنایت به شروع عملیات اجرایی پروژه‌های نهضت ملی مسکن مقتضی است حداکثر تا تاریخ ۲۰ /۱۲/ ۱۴۰۲ نسبت به واریز یا تکمیل آورده اولیه خود تا سقف ۱۴۰ میلیون تومان اقدام نمایید. بدیهی است عدم تکمیل آورده در مهلت مقرر به منزله انصراف شما تلقی خواهد گردید.»
طبق اعلام وزارت راه و شهرسازی متقاضیان نهضت ملی مسکن آورده خود را باید در بازه‌های ۴ ماهه و هر بار ۴۰ میلیون تومان واریز کنند. حال مشخص نیست چرا برای برخی متقاضیان استان تهران مهلت ۴ ماهه کاهش یافته و این متقاضیان باید هر ۲ ماه آورده خود را ۴۰ میلیون تومان افزایش دهند؟
اداره کل راه و شهرسازی استان تهران مهرماه سال قبل نیز با ارسال پیامک به شرح زیر به متقاضیان نهضت ملی مسکن نسبت به حذف از این پروژه ملی در صورت عدم واریز ۲۴۰ میلیون تومان تا ۲۰ مهر هشدار داده بود: «اخطار حذف از پروژه، به‌علت عدم واریز آورده اعلامی: متقاضی محترم نهضت ملی مسکن آقا/خانم...؛ عدم واریز سهم آورده موجب توقف پروژه شده است. چنانچه تا تاریخ ۱۴۰۲/۰۷/۲۰ ساعت ۰۰:۰۰ مبلغ ۲/۴۰۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال به شماره حساب ... واریز ننمایید از پروژه حذف شده و جایگزینی برای شما انتخاب خواهد شد.»
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»